คุณค่าที่แสดงให้เห็นสภาพชีวิต

                     คุณค่าที่แสดงให้เห็นสภาพชีวิต

            ๑. การแสดงสภาพชีวิตในแง่ของความเชื่อ

              จากเรื่องความพยาบาทเนื้อเรื่องบางตอนจะเป็นการสะท้อนถึงการปฏิบัติตามความเชื่อต่างๆ ดังตัวอย่างเช่น

             -การการนับถือทูตผีดังข้อความที่ว่า

             ในเรื่องที่ช่วยพลเมืองในคราวอับจนใหญ่นั้นยังฝังอยู่ในหัวใจของพวกที่คงแก่เรียนอยู่เป็นเนืองนิตย์พวกเนียโปลิตันกลัวความตาย ถือผีถือสาง และรักตัวของตัวเองเป็นอย่างยิ่ง(พระยาสุรินทราชา,๒๕๑๔:๓๑)

              -การทำพิธีฝังศพดังข้อความที่ว่า

             ท่านบาทหลวงที่ทีพระเดชพระคุณองค์นั้นอีกแล้ว      ท่านสมเพชว่าเขาจะฝังข้าพเจ้าเปล่าๆดุจะเป็นการไม่บังควร      ต้องมีของในศาสนาเป็นสิ่งนำหนทางไปสู่ที่ชอบด้วย     บางทีเมื่อสวดมนต์สวดพรส่งวิญญาณข้าพเจ้าแล้ว      ท่านจะเอาไม้กางเขนอันนั้นวางลงบนอก(พระยาสุรินทราชา,๒๕๑๔:๔๘)

คุณค่าของวรรณคดี

คุณค่าของวรรณคดี

               คุณค่าในเชิงวรรณศิลป์

               ความพยาบาทของแม่วันแต่งด้วยคำประพันธ์ที่เป็นร้อยแก้วและมีคุณค่าในเชิงวรรณศิลป์หรือศิลปะ  การแต่งหลายประการคือ

                  ๑. อุปมาโวหาร

              อุปมาโวหารคือ      การนำเอาสิ่งหนึ่งไปกล่าวเปรียบเทียบกับอีกสิ่งหนึ่ง     เพื่อให้ผู้อ่านเกิดภาพอย่างใดอย่างหนึ่งในห้วงคิด  ตัวอย่างเช่น                                                                                                         

                -การเปรียบเทียบความงามของเคานเตส    โรมานีดังข้อความที่ว่า

              ในชั่วพริบตาเดียวนั้น     ความงามปรากฏแก่จักษุข้าพเจ้าหน้าๆหนึ่ง      หน้านั้นได้งามเปล่งประดุจดวงดาวแปล่งออกมาจากก้อนเมฆแห่งผล     หน้าๆนั้นที่มีแก้มอันแปล่งประดุจผลมะปราง     งามบริบูรณ์ที่หาตำหนิมิได้      ดวงตาทั้งสองข้างวาวและดำประดุจะมณีนิล     หน้านั้นที่มีปากบางเล็กและยิ้มยั่วยวนใจ      (พระยาสุรินทราชา,๒๕๑๔:๑๑)

               จากข้อความข้างตนจะเห็นได้ว่าผู้เขียนต้องการจะสื่อให้ผู้อ่านได้เห็นถึงภาพความงามของเคานเตส  โรมานีว่ามีความงดงามเพียงใด     ทุกส่วนภายในใบหน้ามีความงามที่หาที่ติมิได้ไม่ว่าจะเป็นใบหน้าที่ขาวเเปล่งประกายเหมือนกับก้อนเมฆ    มีแก้มที่มีสีสันเหมือนผลมะปราง       และมีดวงตาที่ดำเหมือนมณีนิล 

            

มาทำความรู้จักผู้ประพันธ์กันหน่อย

             ประวัติผู้ประพันธ์

               พระยาสุรินทราชา  (  นกยูง   วิเศษกุล   )  เกิดวันที่ ๒๕  สิงหาคม พ .ศ .  ๒๔๑๘   (  ตรงกับวันพุธ    เดือน ๙ แรม ๙ ปีกุนจุลศักราช ๑๒๓๗)  เป็นบุตรพระยาอินทราสา ( สมบุญ   วิเศษกุล  )  ท่านนุ่นเป็นมารดา

ความพยาบาทโดยแม่วัน(พระยาสุรินทราชา)

               “ความพยาบาท” ของแม่วันหรือพระยาสุรินทราชาเป็นผู้แปลและผู้ศึกษาประวัตินวนิยายไทยหรือวรรณกรรมปัจจุบันย่อมจะรู้จักดีในฐานะนวนิยายที่จบสมบูรณ์เรื่องแรกของไทย และนวนิยายแปลเรื่องแรกของไทยด้วย  ความพยาบาทฉบับภาษาอังกฤษหรือที่มีชื่อเต็มว่าVendetta!Or the Story of One Forgotten  นวนิยายที่แต่งโดยนักประพันธ์สตรีชื่อแมรี่    คอเรลลี่      วางตลาดในอังกฤษเมื่อ พ.ศ.๒๔๒๙ เป็นนวนิยายเรื่องที่สองของเธอและส่งชื่อเสียงของเธอให้โด่งดังขึ้น หลังจากนวนิยายเรื่องแรกคือ A Romance in Two Worlds ประสบผลสำเร็จในฐานะนวนิยายของนักเขียนหน้าใหม่มาแล้วสิบสี่ปีหลังจาก Vendetta! ออกวางตลาดเป็นครั้งแรก นักเรียนไทยคนหนึ่งซึ่งเคยไปเรียนที่อังกฤษและมีความรู้ทางภาษาอังกฤษอย่างแตก ฉานก็นำเรื่องนี้มาแปลเป็นไทยเป็นครั้งแรกนักเรียนไทยคนนั้นคือ พระยาสุรินทราชาหรือแม่วัน”  แม่วัน”แปลเรื่องนี้ด้วยภาษาสมัยใหม่ ไพเราะ ได้อรรถรส ได้อารมณ์สะเทือนใจอย่างดีเยี่ยม แต่ว่าท่านไม่ได้แปลหมดทั้งเรื่อง คงแปลเฉพาะเนื้อเรื่องอันเป็นหัวใจสำคัญการตัดรายละเอียดที่ท่านอาจจะเห็นว่าไม่จำเป็นคือไม่เป็นที่เข้าใจของคนไทยในสมัยนั้นออกเสีย ส่วนที่ท่านตัดออกคือเนื้อหาการสะท้อนสังคมและการวิจารณ์สังคมอังกฤษอันเป็นจุดมุ่งหมายสำคัญประการหนึ่งของนวนิยายเรื่องนี้

มาทำความรู้จักกันหน่วย

สวัสดีค่ะ...
นางสาววรรณา      เจยุภักดิ์
รหัสนักศึกษา  5681113016
กำลังศึกษาอยู่คณะครุศาสตร์      สาขาวิชาภาษาไทย
มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช

ชื่อเล่นโบว์
เกิดวันที่  19 เมษายน  2537
บ้านเกิด: นครศรีธรรมราช